Test_1

Dziś czas na przetestowanie ścieżki rowerowej prowadzącej do Polic i ... naszych możliwości w nowym sezonie.

Ścieżka jest intensywnie uczęszczana, chwilami kostki chwieją się a krawężnik odpada. Jest jaka jest, ale jedzie się bezpiecznie przez prawie całą drogę Szczecin - Police. Ze ścieżki korzystają rowerzyści, biegacze i rolkarze - widać jak bardzo potrzebne są takie trasy i to nie tylko rowerowe.

Do Polic dojeżdżamy bez problemu. Krótka przerwa - nie jest z nami tak źle skoro nadal mamy ochotę jechać - i wracamy do Szczecina.

Jedziemy skrótem w kierunku Leśna - droga jest głównie pod górkę, ale za to przez las. Jedziemy spacerkiem słuchając ptasich treli, wąchając leśne zapachy i podziwiając wiosenną przyrodę.

Ten kwiat bardzo przypomina moje storczyki.

Czy ta paproć ma kwiat ?

To już prawie koniec. Wjechaliśmy na Podburzańską, za chwilę skręcimy w prawo i pędęm zjedziemy w kierunku Głębokiego. Strava pokaże maksymalną prędkość 48 km/h ... 

rowerem z książkami i z powrotem

Przychodzi taki dzień, w którym mole książkowe stwierdzają że czas przewietrzyć księgozbiór i uzbierać fundusze na ... następne książki :)

Taki dzień nastał wraz z VII Kiermaszem Książki Przeczytanej organizowanym przez szczeciński portal czytelniczy SzczecinCzyta.pl. Książek uzbierał się ok. 60 i należało je sprawnie przetransportować do celu. 

Książki zapakowaliśmy w sakwy, gorzej było z kartonami, które nie miały ochoty współpracować z bagażnikiem.

Udało się jednak całkiem sprawnie dotrzeć do celu nie miażdżąc przy tym kartonów. Rowery zaparkowane przed Pleciugą zostały natychmiast zasypane książkami. 

Dziewczynki w akcji.

Byłam bardzo pozytywnie zaskoczona ilością osób biorących udział w kiermaszu - po obu stronach stoisk. Jeżeli wszystkie dzieci zostaną zarażone bakcylem czytelniczym wyrośnie nam sporo mądrych rodaków.

Wracamy z tarczą :)

Jasne Błonia pełne spacerowiczów i pachnące świeżą kawą.

Tymczasem Śródmieście skąpane w słońcu. Już prawie letnie popołudnie kusi spacerem.

Odkryliśmy jeszcze jedną miejską pokusę - pyszne ręcznie robione lody. Nie tanie. O smaku prawdziwym nie podobnym.

Kajmak z solą morską i liczi. Kto nie jadł niech koniecznie odwiedzi szczecińskie śródmieście.

Do lodziarni przynależy okno, w którym przycupnęła róża. Właściciele wystawili rząd kinowych krzeseł. Mieszczą się tylko one i nogi smakoszy. Resztę szerokiego chodnika zajmują samochody.  Szkoda, że mają pierwszeństwo.

Nasze rowery parkowały przed najstarszym sklepem rowerowym w Szczecinie. Niestety nie ma wigrusów ...

Wracamy.

Miejska sobota kończy się frontem i zaprasza do aktywnej niedzieli.

Rodzinne Szczecińskie Święto Roweru

W kwietniową niedzielę odbyła się impreza pod hasłem Szczecińskie Święto Roweru. Reklamy było mało, wydarzenia na znanym portalu społecznościowym nie było, ale co to dla nas - gdzie wspólne rowerowanie tam i my :) 

Mimo niepewnej pogody zebrała się spora grupka zapaleńców w różnym wieku. Organizatorem spotkania był szczeciński oddział PTTK. Po powitaniu przybyłych i przydługim wstępie, rozpoczęła się niespodziewana część imprezy - konkursy.  

Było trochę uciechy dla najmłodszych, był konkurs na najstarszy rower - jakie były kryteria oceny nie zrozumiałam, miał być konkurs na najliczniej przybyłą rodzinę, ale nie doszedł do skutku.

Peleton w końcu ruszył w skromnej obstawie policji i odrobinę bezładnie. Niestety mimo ukłonów w stronę najmłodszych tempo było kompletnie nie dostosowane do ich potrzeb.  Trasa prowadziła w kierunku jeziora Głębokiego i z powrotem. Jadąc tempem rodzinnym zostaliśmy sami, a wracający w kierunku centrum organizator zapraszał nas do przyłączenia się ...   

Nie skorzystaliśmy z zaproszenia i zdecydowaliśmy się na świętowanie w sprawdzonym gronie.

A że nie ma rzeczy których się nie da przewieźć rowerem, z zorganizowaniem materiału na ognisko nie było problemu.

Ognisko rozpalone, ziemniaki się pieką ...

... ustawianie, przykręcanie i poprawianie powoli zaczyna się stawać tradycją.

Ziemniaki z ogniska. Brakowało jedynie maślanki.

Przesiąknięci zapachem ogniska wracamy do domu. 

wiosenne metamorfozy

Oto wyczekany efekt rozkręcania, malowania, smarowania, wymienionych widełek, bagażników i czego tam jeszcze ... 

Nigdy już nie powiem że mam najbrzydszy rower w mieście. Mam najpiękniejszy biały rower i nie zawaham się go użyć :)

W końcu po wymuszonej przerwie doczekałam rowerowania w miłym rodzinno-przyjacielskim towarzystwie. 

Pretekstem do wycieczki był Mały Kontrapunkt, ale chodziło oczywiście o miłe spotkanie i rowerową przejażdżkę. A że do Pleciugi mamy niewiele ponad 4 km przejażdżka była strawna nawet dla rekonwalescentów.

Młode pokolenie zajęło się pracą twórczą ...

... podczas gdy pozostała część wycieczki zaangażowała się w znacznie poważniejsze przedsięwzięcia. 

Po dokonaniach artystycznych i pogawędkach na świeżym powietrzu chwila dla dwóch kółek czyli sprawdzenie czy wysokość siodełka i kierownicy pasują do właściciela. 

Na trawniku przed Pleciugą rozkwitają tęczowe balony, a my zbieramy się na domowe obiadki.

Dziewczyny coraz bardziej obyte z zasadami ruchu niedługo będą samodzielnymi rowerzystkami. Serce rośnie i duma rozpiera.

Jasne Błonia pełne spacerujących szczecinian spragnionych słońca i wiosny. Dopiero w wolne dni widać jak miastu brakuje wspólnych przyjaznych przestrzeni.

Kwintesencja odpoczynku - rower, miłe towarzystwo i piękna pogoda.

III Rowerowy dzień Kobiet

Babskie święto już po raz drugi świętujemy na rowerach. W tym roku aura jest zdecydowania łaskawsza i co ważniejsze nie ma zapowiedzi nadciągających śnieżyc. Wspomnienie z zeszłorocznego rajdu: II RDK

Upływ czasu najbardziej widać po najmłodszym pokoleniu ;)

Pędzimy na zbiórkę. 

Organizatorka Joanna ze szczecińskiego sklepu MadBike przekazuje garść porad i ogłoszeń. Chciałabym tu serdecznie podziękować za trud organizacji przedsięwzięcia, pozyskanie sponsorów, ogarnięcie loterii i nagród i ogromny wkład w propagowanie jazdy rowerem wśród pań w każdym wieku.

Pobieramy pamiątkowe szprychówki i dopiero rzut oka na plac Lotników pokazuje ile przemiłych rowerzystek ze Szczecina, Polic a nawet Świnoujścia zebrało się by uczcić swoje święto.

Już na etapie zbiórki okazało się że jest nas ponad setka - a dokładnie 115 pań, dziewczyn i dziewczynek gotowych na niedzielny rajd. Ozdabiamy szprychy oznaką uczestnictwa w imprezie i ruszamy.

Przejeżdżamy parę kilometrów i już pierwszy postój - wspólne pamiątkowe zdjęcie. Pamiątkowe także ze względu na niebiesko-żółtą flagę w tle, mam nadzieję że za rok nie będzie tam potrzebna, a Ukraina będzie niepodzielonym i niepodległym państwem.

Następny przystanek to Muzeum Techniki i okazja do bezpłatnego obejrzenia eksponatów. 

W rowerowym dniu kobiet jechały także tandemy z osobami niewidomymi - oczywiście z damska załogą na pokładzie.

W muzeum czekają na nas motoryzacyjne wspomnienia - z okresu powojennego ...

... i przedwojennego: dumny gryf symbol szczecińskiego Stoewera.

Najmłodsze pokolenie zdecydowanie preferowało elektroniczne gadżety i interaktywne zabawki.

Rowery spokojnie wygrzewają się na słońcu i czekają na powrót właścicielek. Po półgodzinnym zwiedzaniu i uzupełnieniu kalorii ruszamy w drogę.

Najtrudniejszym etapem przejazdu była ul. Arkońska. Skrzyżowanie z sygnalizacją świetlną podzieliło peleton na trzy grupy, a przejazdy przez ulicę wymagały zatrzymania ruchu - nieocenioną pomocą okazali się panowie, którzy oprócz pomocy technicznej zabezpieczali przejazdy peletonu. W oczekiwaniu na ostatnią grupę udało nam się skutecznie zablokować ścieżki Lasku Arkońskiego.

Do zjawiskowej mety w Sławoszewie docieramy bez przerw i przeszkód. Na miejscu czekała na nas jak zawsze pyszna kuchnia - tym razem również polowa, pokazy samoobrony dla kobiet i emocjonująca loteria ze wspaniałymi nagrodami. 

W drogę powrotną ruszamy we trójkę - tak nam się spodobało, że nie zauważyłyśmy odjazdu pozostałych uczestniczek.

Skurczony popołudniowy peleton rusza do domu. 

Widzimy się za rok o tej samej porze.